It's all about food!

26 mei 2016 - Koh Phangan, Thailand

Ik weet niet wat erger is... helemaal niet mogen eten of niet mogen eten wat je eigenlijk heel graag wilt eten... Nou ja, eerder wat niet verstandig is om te eten. Mijn darmstelsel is inmiddels gedevolueerd naar babyvoedsel, dus volg ik braaf de instructies, terwijl mijn neus en ogen mij blijven uitdagen... Ik deed echt mijn best, maar na een groente/erwtensoep die avond, die naar niks smaakt, is het hoog tijd voor een loempia!! Gelukkig begrijpt mijn spijsvertering de grootsheid van deze verleiding en vergeeft mij deze uitspatting.

Het weer op Koh Phangan, I know gevoelig onderwerp, is al sinds dagen op zijn Nederlands: storm, grauw en regen! Dit had ik toch ff niet bedacht voor mijn laatste 2 weken. Daarbij komt ook nog dat ik sinds de detox nog slechts 51 kilo weeg (inmiddels weer meer hoor) en mijn innerlijke kachel ernstig kapot is. Als enige zit ik dan ook met lange mouwen, een vest, dons-jas en sjaal in het restaurant (zonder muren, want hé het is een tropisch klimaat, toch?).

Ik besluit nog wat langer bij Ananda te blijven, ik ben benieuwd hoe het iedereen vergaat en voel er niks voor om momenteel te verkassen. Maar rondhangen met dit weer is ook geen optie, dus struin ik het internet af op zoek naar een activiteit, een cursus of zoiets. Het liefst wil ik nog meer Thais leren koken, of misschien een zilversmid cursus, maar wat doe je daar verder mee. Hè ja, het moet natuurlijk ook nog iets zijn waar ik wat aan heb. Oh, en dan vergeet ik nog te zeggen dat ik ook al weer behoorlijk bezig ben met mijn toekomst, want jawel die staat voor de deur en ooit zal ik weer geld moeten verdienen, maar als ‘wat’ en ‘hoe’ is nog een groot raadsel...

Met Lori (USA) heb ik een intens gesprek over de kracht van menselijke energie, hoe mensen je kunnen raken en energie geven, maar soms ook leegzuigen. Over hoe je jezelf soms láát leegzuigen door het niet goed beschermen van je eigen (energie) grenzen. Moet ik toch even aan mijzelf denken zo'n 3 jaar geleden, vol overgave voor ongeveer alles wat op mijn pad kwam, zowel qua werk, als privé, als vrijwilliger en nog veel meer willen doen... Ze brengt me op het idee om een massagecursus te gaan doen, want basis regel 1 is: in contact zijn met de ander, zónder je eigen energie weg te geven. Je bent enkel een kanaal voor de energie van de ander. Ik voel nu al dat het klopt, nog een laatste les in Azië: leren masseren!

Ondertussen zijn Morgan en Kerstin ook klaar met de detox. Al een paar dagen hebben we het over een kookcursus volgen. Ik ben inmiddels op mijn 2e dag after-detox en nog steeds niet naar de toilet geweest. Op zich niet raar, maar na twee keer poepen mogen we weer alles eten :D. Er zit dus een hoger doel achter... Afijn, die kookcursus gaan we regelen, we zien wel of we alles kunnen eten. Ik probeer braaf vegetarisch, niet pittig of gefrituurd te eten en dat gaat nu best goed. Helaas mag ik toch niet langer bij Ananda blijven en moet op zoek naar een nieuwe stek. 

De volgende ochtend na eindelijk weer eens een normale nacht met maar 1x plassen, zit ik heerlijk aan mijn fruitontbijt, klets wat met een nieuwe detox gast en dan ineens voel ik diep van binnen een signaal wat ik al 1,5 week niet heb gevoeld. Midden in een zin stop ik met praten, verontschuldig me en ren naar de wc, yeah! Het is niet te omschrijven hoe ongelofelijk kikke het is om een prachtige drol te draaien. Dansend kom ik van de wc af, iedereen staart me aan, maar ze begrijpen al snel mijn enthousiasme. Whoehoe one down, one more to go!

Ik scooter wat rond en vind een bungalowtje vlakbij, plus een Thaise chefkok die ook nog eens Engels praat en vanavond graag een kookworkshop wil geven. Hopsakee, dit gaat goed. Terug bij Ananda zijn ze druk bezig met de nieuwe gerechten voor het menu en zie ik Shannon stuntelen met een camera. Niet veel later schiet ik semi professionele foto's voor de menukaart en zit hierna heerlijk met wat anderen de gerechten te proeven. Voor mij is dit echt genieten, een tafel gevuld en ‘zwaan kleef aan’ voor ieder die ook wil genieten van zalig eten. Zo ontmoeten we Michele ak Micky (it) die ook gezellig meegaat met de kookworkshop.

Karl (thai) is onze chef en samen, nou ja eigenlijk onder strikt regime, koken we enkele heerlijke vegetarische gerechten. Karl is een lieverd, maar een kookworkshop geven kan hij niet echt. We kijken dan ook meer hoe hij kookt, dan dat we zelf wat doen. Het tempo is moordend en ik schrijf me suf, maar de gerechten die hij maakt zijn goddelijk. Zeker de mango sticky rice na afloop is niet te beschrijven zo lekker.

Wat is het toch heerlijk om weer terug in eet-land te zijn. Morgen start mijn 3 daagse massage cursus bij Chantima. Heb ik zin in!

Foto’s

4 Reacties

  1. Monica:
    2 juni 2016
    Ha lieve schat,
    Elke keer geniet ik volop van je verhaal. Wat kan jij je belevenissen mooi op papier zetten. De manier waarop je beschrijft wat je opmerkt, beleefd, voelt en verbanden legt met wat verwacht wordt/"hoort" vind ik bijzonder.
    Je zult ervaren met je massage cursus, dat aanraken, voelen verbinding geeft en heel veel over jezelf komt te weten. Misschien vind je het leuk om daar samen eens over te hebben. Natuurlijk kijk ik uit naar je terugkomst van je reis en schuif graag aan bij de dis die jij kan voorzetten. Laatst met de Canadezen Thais wezen eten op het Noordeinde, werkelijk verrukkelijk. De dag van je aankomst wordt onze keuken afgemaakt, natuurlijk kun je ook bij ons koken.
    Geniet nog van de laatste dagen in Azië. Goede vlucht en tot maandag.
    Liefs Papa
  2. Oma van der Neut:
    3 juni 2016
    Hallo Marieke, wordt dit de laatste sessie van je reisboek? 'k zal het nog gaan missen. Geniet nog van de laatste week, en tot gauw. liefs, oma
  3. Ayke:
    4 juni 2016
    Hey lieve buuf!
    Het aftellen is begonnen!!
    Ik hoop dat je nog heerlijk aan het genieten bent deze laatste dagen, en nog even de puntjes op de i in jouw ontdekkingsreis kunt zetten. Wij kijken reikhalzend naar je uit en hopen je gauw weer letterlijk in onze armen te kunnen sluiten. Veilige reis naar huis! XxX
  4. Karianne:
    4 juni 2016
    Dag schattie laatste daagjes!!! We denken aan je en hopen dat je nog even flink geniet. Nog even en je kunt weer met al je lieve familie en vrienden knuffelen. DIKKE KUS