To be continued...

26 september 2015 - Leiden, Nederland

Vrijdagmiddag zat ik om 4u enigszins gestrest op de bank. Om kwart over 4 toch maar postNL gebeld, ik wilde niet de ongeduldige muts zijn. De lieftallige man aan de andere kant van de lijn vertelde mij doodleuk dat mijn paspoort nog in het sorteercentrum lag. Hij begreep echt niet waarom zijn collega vanmorgen mij had verteld dat het pakketje vandaag bezorgd zou worden. De moed zonk in mijn schoenen, geen alternatieven meer, zaterdag is de enige bezorgdag voor vertrek, HELP! Nu neem ik het heft in eigen hand, ik wil de zakelijke afdeling NU spreken. 'Mw ik vind het heel vervelend, maar een koerier kunnen we echt niet regelen vanavond'. En wat was u dan wel van plan om te regelen??? Het systeem zegt dat hij morgen wordt bezorgd, joepie weer een dag thuis wachten... Deze man begreep gelukkig wel de urgentie en was dusdanig getraind dat elke keer als ik uit mijn stekker wilde gaan, hij net dat ene zinnetje vol begrip zei, waardoor ik niet meer boos kon doen. Respect daarvoor, maar wel bloed-irritant! 

Zaterdag ochtend om 9u kan ik direct met de zakelijke afdeling bellen en eisen dat mijn pakket als 1e wordt bezorgd. Op dit moment wist deze man helaas niet in welke container mij paspoort lag, maar vannacht wordt hij in de juiste auto gedaan. Jaja... ik hoop het ook... Na een onrustige nacht om 5 voor 9 alvast gebeld (nu wel heel ongeduldig). Dit keer een mw aan de lijn, mijn paspoort zit bij de chauffeur in de auto en is er tussen half 12 en half 3. 'Mw ik kan de chauffeur helaas niet bellen'. Aaargh... Kan iemand nog een keer de waarheid vertellen!! Ik eis toch dat ze beloofd de chauffeur te bereiken, 'het komt goed mw' hoor ik nog. Mijn vertrouwen in postNL is helaas geschrompen tot de maat van een garnaal, maar oké, ik heb nog wel even geduld..

Het is kwart over 12 en nog geen paspoort, ik zit letterlijk voor mijn huis op de uitkijk. Vanmorgen heb ik paranoia alle voorbij rijdende postNL busjes bekeken of mijn chauffeur erin zat (er worden nogal wat zalando pakketten in ons huis bezorgd ;)), maar helaas! Tot overmaat van ramp moet ik ook nog naar de bank voor 14u... De stress loopt nu tot over mijn oren. Uiteraard nog niks van mw postNL gehoord, dus ik bel alvast om te vragen waar de chauffeur precies is. Nu weer een andere man aan de lijn, hij kan helaas niks voor me doen, want het distributiecentrum die het telefoonnummer van de chauffeur heeft, nemen al de hele ochtend de telefoon niet op. Ja en dus??? Ik stel voor dat ik zelf dat centrum wel ga bellen, maar zo werkt het blijkbaar niet. De oplossing is wachten, sorry maar ik wil plan B C en D nu duidelijk hebben. Want volgens de regels van bezorgen, moet de postbode het pakket minimaal 2x thuis aanbieden en daarna gaat het naar een afhaalpunt (oh ja zegt deze mr, het is pas het 1e bezorg moment, ja duh!). Ik wil graag dat plan B is dat de chauffeur het direct naar een afhaalpunt brengt die zondag open is... en daarvoor is het noodzakelijk dat hij gebeld wordt, anders staat straks de auto met mij paspoort erin vrolijk tot maandag in een distributiecentrum, echt niet! Je zult het niet geloven, maar op dat moment wilde deze mr toch even het onderwerp aansnijden dat ik mijn visum niet eerder had kunnen regelen.... excuse me!! 

Je kan je voorstellen dat het stoom nu echt uit mijn oren spuit! Ik zit echter nog vol briljante ideeën, in tegenstelling tot postNL, dus waarom sturen jullie niet een koerier naar het distributiecentrum om te vertellen dat iemand daar snotverdomme de telefoon opneemt!!!?? Best goed idee, maar ook deze wordt verworpen. Helaas is het dreigen met het willen spreken van de leidinggevende pas reden waarop mr toch nog even wat gaat proberen. Inmiddels zit ik al 45 min aan te telefoon en nog steeds geen pakketje... en dan blijkt na 10 min in de wacht, dat ze toch de chauffeur hebben gesproken en dat hij zorgt dat hij voor half 2 bij mij is! Hè hè eindelijk resultaat, dat is nog 20min wachten. Die kunnen er ook nog wel bij, maar owee als het niet klopt dan hang ik acuut aan de telefoon!

Om precies 13.25 is daar dan de man waar ik zo wanhopig op heb gewacht, nog nooit zo blij geweest om de postbode te zien! En jawel na 3 dagen in extreme stress heb ik dan nu toch mijn paspoort inclusief visum Thailand in handen, halleluja!!! Nu als een speer naar de bank, maar mijn paspoort laat ik niet meer los ;)

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s