Crazy first days in Dubai

En dan ben ik in Shorooq Mirdif building 23, Dubai. Motaz woont in een compound,  een beveiligde wijk, dat schijnt heel normaal te zijn hier. Super schoon en zelfs gezellig! Al mijn voorbereidingen waren tot dit moment,  ik heb werkelijk waar geen flauw idee waar ik heen moet of hoe ik er moet komen. Motaz moet gewoon werken, maar wil me wel in city centre droppen. Bepakt met een metrokaartje van een vriendin van hem, Aya, en een briefje met Motaz adres en een offline city map app op mijn telefoon  sta ik ineens voor een immens Burj Khalifa. Oh wacht eerst kreeg ik weer een hitte aanval (om 9u is het hier al 32 graden :o).

Wandelen buiten is zo heet dat je heel zeker moet weten of je dit wel wilt... ik als echte bikkel tourist ga dus even lekker wandelen. Langs een gigantische fontein en immense gebouwen. Na een minuut of 15 kom ik erop terug en haast me naar de airco in de Shopping mall. Ik kijk mijn ogen uit. Naast de H&M zit een gigantisch aquarium, want natuurlijk is hier een indoor aquarium zoo. en wat dacht je van een waterval vanaf de 3e etage, jawel ook indoor. om maar niet te spreken van de ijsbaan, maar dan wedstrijdformaat en niet die lullige afmeting van de ijsbaan met kerst op de nieuwe rijn. Uiteraard staat er ook een dinosaurus die in 2008 is opgegraven midden tussen de fashion shops. Kortom overwhelming!!!

Ik verdwaal denk ik wel 5 keer, maar respect voor de informatie voorziening (nadat ik deze eindelijk gevonden heb). Motaz vertelt me later dat wegens de extreme warmte, Dubai niet anders kan dan enorme malls maken, waar moeten anders al die mensen heen... goed punt! Je moet je voorstellen dat deze mall zo groot is als schiphol, maar dan ook inclusief het gebied achter de douane en de parkeergarages (misschien overdrijf ik iets, maar echt groot dus). Ik wil ook graag de Burj Khalifa op, maar er is sluierbewolking of smok, ik hoop de eerste ;). Om 2u ben ik eigenlijk kapot van alle indrukken en de warmte, ik ga naar de metro. Braaf volg ik de bordjes, maar serieus ik moet een half uur lopen (in de mall) voordat ik bij de ingang ben, en dan blijkt er nog een gang á la de gates bij schiphol met van die 'mind your step' loopbanden te zijn. nog eens 20min verder ben ik dan echt bij de metro, kaartje laden en gaan. Dank aan de NS, want dit herken ik. Mijn reis terug naar Motaz huis heeft bij elkaar zo'n 1,5 uur geduurd. Tijd voor een powernap, die wel 2u duurt, ik wordt wakker zodra Motaz thuis komt...

s'Avonds neemt Motaz me mee uit eten bij een libanees restaurant. Mensen hier koken blijkbaar zelf nauwelijks, of je gaat uit eten of je bestelt iets. Na het eten gaan we naar een loungebar in Dubai Marina. Een sjiekdefriemel gebied waar zelfs de Honda van Motaz wordt geparkeerd voor ons en de loungebar een zwembad heeft en een uitzicht waar je U tegen zegt. Goddank heb ik mijn enige mooie lange jurk aangedaan, want dit is best indrukwekkend. ik voel me helemaal sex and the city :D. 

Oh nog iets leuks. voordat we s'Avonds op pad gingen zei Motaz iets over 'bad weather'. Ik dacht oh shit, gaat het regenen... dat zei ik dus ook hardop. Bad weather hier betekent echter onmogelijke hitte om buiten te kunnen komen, haha.

En dan is het ineens woensdag, laatste dagje Dubai. Ik heb nu ineens zoveel ideeën waar ik allemaal heen wil. Motaz brengt me dit keer naar de metro en als volleerd Dubai ganger ga ik eerst op zoek naar oud Dubai, want jawel er was ooit eens een klein stadje dat leefde van vis en parelvangst. in het gebied rond Union loop ik me suf te zoeken naar een traditionele kruiden Souk, nooit gevonden... Oké plan B, ik heb honger (ontbijten en überhaupt iets met boodschappen doet Motaz niet). Ik dwaal wat door kleine straatjes waar opvallend veel mannen zijn, toch maar even die sjaal omdoen. het voelt toch wat bloot en misschien ben ik wel on-respectvol gekleed... ik vind een supermarktje en sla cereal koekjes en water in. Er is een Dubai museum in de buurt en ik wandel erheen. Aan de balie vraag ik een informatie brochure, maar die zijn op. Als ik vraag naar een tour, biedt de kassadame aan om mij rond te leiden. heb ik ineens een privé gids, chill! Sheika vertelt honderduit over het oude Dubai, en dat sinds de ontdekking van olie in de jaren 60 Dubai geëxplodeerd is. niet alleen qua gebouwen, maar vooral qua mogelijkheden voor de bevolking. Educatie werd beschikbaar voor iedereen etc. Aanrader dus als je naar Dubai wilt, dit museum.

Hierna door naar Burj Khalifa, weer die immense gangenstelsels door,  maar nu ben ik voorbereid en zoek de dichtstbijzijnde lift naar de ingang. Een ticket naar de top (etage 148) kost 500 dirham, omgerekend €125,-. Dikke doei,  ik ga wel naar etage 128 voor 125 dirham, dat is ook hoog! Ik ontmoet een moeder en dochter uit NL en samen gaan we in de lift omhoog, in slechts 60 sec! Ik heb geen hoogtevrees maar dit is freaking hoog. Samen met Dewi en haar moeder maken we allemaal gekke foto's. 

Inmiddels is het al half 4 en ik had beloofd om te koken vanavond, dus hoppa terug naar de metro en op zoek naar een supermarkt. Ik begin al te wennen aan het taxi pakken en zonder te blozen geef ik de chauffeur opdracht me naar de carrefour in Mirdif te brengen, alsof ik hier al jaren woon, haha. Ook daar loop ik me het schompens om alle ingrediënten voor preischotel te verzamelen. om kwart voor 6 eindelijk thuis. Ik ben kapot, gek hè... Motaz komt half 7 thuis met de mededeling dat we over een uur weg moeten voor de Rotaract vergadering. Jaja ik ga al koken, pfff. 

Ook dit blijkt een hele ervaring, hij heeft werkelijk nog nooit gekookt,  gelukkig wel spullen in huis, tot het moment dat het blik tomaten open moet. De blikopener (2 zelfs) doen het niet. Ik bedenk me dat ik een handige ninja tool bij me heb ;), alleen snap ik niet hoe de can opener werkt. Dan maar met gereedschap aan het werk, met een hamer, schroevendraaier en knijptang lukt het me uiteindelijk. Motaz was al afgehaakt... á fijn, we eten wat en dan snel door naar de vergadering midden in het centrum. En uitgerekend op zo'n moment start de auto niet, accu leeg!! Ik hoor allemaal Arabisch als hij aan de telefoon is met een reparateur en dan ineens zegt hij, Come on the taxi is here,  huh? wanneer heb je die geregeld, er zijn nog geen 3 min voorbij... 

Rotaract hier is iets chiquer dan ik gewend ben, een echte conferentie ruimte in wederom een chique gebouw. Leuke nieuwe mensen ontmoet en gesproken over de Servische vluchtelingen en welke projecten ze hiervoor kunnen organiseren. Omdat het mijn laatste avond is, wil ik dolgraag de magic fountain zien. Motaz moet alleen naar huis om zijn auto te laten fixen.  En ik heb alleen mijn fototoestel en pinpas bij me (telefoon dus niet, goed onthouden!!) Dan ontstaat het volgende plan: een Rotaract vriend van hem zet me af bij de fontein, Motaz gaat met taxi naar huis en laat zijn auto fixen, mannetje komt om 11u. Ondertussen geniet ik van de fonteinshow en wacht bij Tim Hortens op Motaz. Waterdicht plan en het gaat echt goed komen... Je voelt hem al aankomen... De fonteinshow op Triller van Michael Jackson was super tof, toevallig Dewi en haar moeder weer tegen het lijf gelopen. Om 23u ben ik op de meest strategische plek gaan zitten, duidelijk in het zicht bij Tim Hortens. 1 uur later zat ik er nog, nog geen Motaz... ik begin hem te knijpen. De mall lijkt te sluiten en ik heb geen cash. Toch maar mijn strategische plek verlaten om te pinnen. Ik ben zo ontzettend moe... moet ook mijn tas nog herpakken en morgen om half 10 vlieg ik naar Bangkok. Om half 1 ben ik er echt klaar mee. Ik zoek en taxi en rij naar Mirdif. Daar zie ik zijn Honda staan, o nee hij is me vast met de taxi aan het halen... als ik zijn appartement binnen kom brandt al het licht... mmm. En in de slaapkamer ligt Motaz met zijn kleren aan op bed te slapen, SLAPEN!!!! ik maak hem wakker en hij schrikt zich rot, what time is it? euhm inmiddels 1u s'nachts!!! Oeps zegt hij, ik heb de reparateur gemist, ben om half 11 even gaan liggen, maar ben in slaap gevallen en nu pas wakker... serieus!?!? Ik ben te moe om boos te worden, moet er eigenlijk wel om lachen. Wat een dag... Ik ben kapot!!

Morgen nieuw avontuur, op naar Bangkok!