Dutch company in Chiang Mai

Inmiddels zijn we alweer een week verder sinds mijn laatste blog. Dank jullie wel voor de lieve hartverwarmende reacties. Die hebben me erg goed gedaan, en me dat zetje gegeven vertrouwen te houden in mezelf (althans dat probeer ik te houden). Ik heb een hoop leuke dingen gedaan de afgelopen dagen! Woensdag middag kreeg ik het leuke bericht dat Maarten (van de fantastic 4) diezelfde avond aan zou komen in Chiang Mai, gezellig! In de middag ben ik op mijn fietsje buiten de veilige contouren van de oude stad gegaan en heb tussen alle soorten voertuigen de wegen getrotseerd. Gewoon net doen alsof dit doodnormaal is en mijn aura zo groot maken als een auto, dan rijden ze me hopelijk niet aan... het werkte, want ik ben nog heel ;)

Die avond lekker met Maarten uit eten geweest. Heerlijk om weer even NL te kletsen. We konden het beide goed gebruiken en hebben dubbel gelegen om alle ervaringen van de afgelopen week. Fijn dat ook hij de fantastic 4 mist, wat toch wel een hoogtepuntje was tot nu toe. Met Maarten in de buurt ontkom je niet aan massages, dus daar gaan we. Ditmaal een voetmassage!

De volgende dag huren we een scooter (die stond op mijn bucketlist, maar durfde ik niet zo goed alleen) en rijden naar de Chiang Mai zoo. Jawel gewoon een dagje dierentuin. Een giga groot park, met gezellige hoogteverschillen, waardoor we halverwege toch snappen waarom mensen golfkarretjes huren... De beesten hier zijn super actief, mogelijk omdat je zelf veel dieren mag voeren, zoals de nijlpaarden, jaguar en giraffen. Voor het eerst in mijn leven, nu komt het... zie ik een echte pandabeer! Oh en een koala, maar misschien had ik die al eens gezien, ben ik vergeten. Die panda was helemaal volgens de boekjes van WNF aan het knabbelen op bamboe, al kon hij een lekkere wortel ook waarderen. Prachtig om te zien hoe relaxed hij was, soms even een ander plekje zoeken en dan triomfantelijk onderuitgezakt genieten van het leven... (ondanks de gevangenschap in de Zoo en zo'n 20 toeristen met camera op je gericht).

Vandaag is ook de opening van de massage salon en ik wil daar graag even langs. Ping herkent me en blijft sorry zeggen, want het is nog niet af... zaterdag is de opening. Prima doet u ons dan maar een massage. Ik krijg weer de dame met die stevige handen en vlak voor het eind breekt ze zo ongeveer mijn nek! Gelukkig doet ze het daarna ook bij Maarten want hij geloofde niet dat het doodeng is. Ik moet wel zeggen dat mijn spieren het erg konden waarderen.

Als afsluiter gaan we schandalig duur uit eten bij Bubbles van een Franse eigenaar en een super lief Thais vrouwtje die me herkent van de vorige 2 keer. Wel 400 bath per persoon, zo'n 10 euro ;), maar het was smullen! Ik geniet van Maarten zijn gezelschap. We hebben veel lol gehad vandaag.

Vrijdag houden we een relax dag, die heb ik al vaker gedaan, maar dit keer doe ik er schepje bovenop en ga naar een zwembad. Voor 100 bath hebben we een heerlijk ligbedje aan een mooi zwembad. Oh wacht ik vergeet een memorabel moment, of eigenlijk wil ik hem snel vergeten. Vanmorgen toen ik wakker werd en terugkwam van een toiletbezoek, lag er pal naast mijn bed op de grond ter hoogte van waar mijn slippers stonden een kakkerlak op zijn rug!!! Iiiieeeek gatver. Gister nog tegen Maarten lopen opscheppen dat ik nog geen enge beesten in mijn kamer heb gehad... Gelukkig ligt ie op zijn rug, de kakkerlak dus, dus die gaat nergens heen. Kan ik mooi hulptroepen inschakelen. Snel naar beneden en Maarten wakker gemaakt, het was al 8u dus dat viel reuze mee. Afijn stoere man redt vrouw in nood en kakkerlak leeft nog.

De dag aan het zwembad was heerlijk en s' avonds kijken we Nemo op mijn tablet. Laat het ‘we’ maar weg, want na 20 min ligt meneer naast me te slapen en na de film glip ik terug naar mijn eigen kamer.

Gister hoorde Maarten een gaaf verhaal over de Buatong waterval, zo'n 60 km ten noorden van Chiang Mai. Weer een scooter huren en met mij als navigatie, ik zou er mijn beroep van kunnen maken volgens Maarten, tuffen we door schattige dorpjes. Zoals altijd als ik navigeer (Cis weet daar alles van), komen we op onverharde paadjes waar de natuur zo puur is. Natuurlijk vinden we de hoofdweg weer terug (ik navigeer namelijk) en gaan de bergen in. In de middel of no where is er ineens een schattig koffietentje met zalige brownies en hierna is het mijn beurt om te scooteren. Een beetje onwennig draai ik de weg op. Rechtdoor met een flauwe bocht kan ik, zelfs met 60km/h. Bochten daarentegen vind ik doodeng. Maarten kletst me er lief doorheen, maar ik moet duidelijk nog oefenen.

De Buatong waterval is fantastisch. Je komt bovenaan de waterval aan. Er is een grote picknick area, met veel Thaise mensen. Via trappen daal je af naar level 3, het is gewoon een klein paradijs op aarde. Je waadt door het water en klautert dwars door de waterval weer naar boven. Soms hangt er een touw om je vast te houden. Met de regenhoes om de rugzak en de electronica in waterdichte zakken klauteren we als een stel kinderen omhoog en omlaag.

Na een gegrild kippetje en een papaya salade rijden we via een andere mooie route terug. Even een koffie bij de lokale golfclub (ook nog nooit gedaan) en rond 5u zijn we terug bij RAMA. Ik wil heel graag naar de massage salon en Maarten naar een Thai Boxing game. Dus na een snelle douche beurt weer op de scooter. Eerst langs de massage. Ping is er nog niet en het ziet er ook niet uit als een openingsfeestje. De salon is prachtig en ik besluit een pedicure te doen, want die nagellak van de bruiloft van Jo wil maar niet loslaten. Halverwege komt Ping eraan en ze is dolblij ons te zien! We moeten blijven eten, want haar man blijkt een hele bbq in elkaar geflanst te hebben. Dit aanbod slaan we niet af en als enige westerlingen doen we gezellig mee aan de opening van een nieuwe massage salon! Het eten is geweldig, op een bbq waar zelfs Weber nog wat van kan leren!

Om half 9 zwaaien we af, want de Thai Boxing begint. Eigenlijk ben ik doodmoe van deze dag vol gave indrukken, maar het boxen wil ik eigenlijk ook zien. Dus nog even een peper in mijn reet en daar gaan we. We hebben de goedkoopste plekken en ik kijk mijn ogen uit. Een heel ritueel voor elke wedstrijd, waarbij elke hoek van het veld geëerd moet worden. Zodra de wedstrijd begint, start er ook een man die als een bezetene door een fluit blaast, bloed irritant, maar schijnbaar helpt het de boxers om in een cadans te komen. Er worden rake klappen uitgedeeld. Prachtig is het om te zien hoe het publiek joelt, zeker de gokafdeling. Ik begrijp geen snars van de regels en kies elke keer maar gewoon een kleur, rood of blauw. En verrassend kies ik elke keer de goeie, misschien toch een keer een gokje wagen? Bij de 4e game ben ik zo moe dat ik al bijna slaap. Het is klaar voor vandaag en gelukkig rijdt Maarten naar huis. Morgen worden we om half 9 opgepikt voor een kookcursus bij Thai Farm. Een kort nachtje dus...

Deze kookcursus was op klein uurtje rijden van de stad, in de natuur op een boerderij. Ning onze juf, een echte kwebbelkont, brengt ons eerst naar een lokale markt. Deze info weet ik al, maar toch leuk dat ik Maarten nog iets kan leren over de soorten Thaise basilicum en egg plants. Nieuw aan deze cursus is het zelf maken van curry pasta met een vijzel. Ning blijft gillen, harder, harder, faster, faster, zodat wij krom liggen van het lachen. Maar het resultaat is een smeuïge curry pasta ;).

Ning houdt ons goed in de greep en in rap tempo koken en eten we al onze gerechten. Mijn assortiment is uitgebreid met pad thai, sweet and sour chicken en mango sticky rice. Met een nog mooier kookboek, maar zonder het geheime ingrediënt voor kip cashew, worden we moe maar voldaan thuisgebracht. Ik doe helemaal niks meer vanavond. Beetje lezen, en samen muziek maken op de gitaar. We raken op elkaar ingespeeld en krijgen leuke complimenten als we Streets of Londen spelen.

De afgelopen dgn waren heel gezellig, maar ben er moe van. Ik baal ervan dat mijn energie het niet trekt. Maandag laten we elkaar even wat meer los en ik ontbijt weer eens alleen en wandel naar een postkantoor om overtollige bagage en de kookboekjes per schip naar huis te sturen, dit duurt wel 3 mnd maar kost ook maar 7 euro. Hierna ga ik lekker aan het zwembad liggen en dan ben ik wel weer klaar met alleen zijn... Maarten is spoorloos, hij ging gister nog uit en rond 2u maak ik me zorgen en ben in wederom in een dip beland. Ik vind het zoveel leuker om met iemand te reizen, dan vind ik mezelf zoveel leuker. Nu lig ik alleen aan een mooi zwembad en voel me ongelukkig alleen. Wijze woorden van Cis laten me weten dat zij zo geniet van mijn gezelschap, waarom kan ik niet van mij genieten... pff zo moe van die negatieve gedachten in mijn hoofd.

Een paar dgn terug had ik bedacht dat ik graag naar Pai wil, een dorpje in de bergen. Met meer natuur om me heen. Ik ben nu al 2 wkn in de stad en heb behoefte aan een camping gevoel. Daarnaast wil ik 24 Nov heel graag terug zijn in Chiang Mai voor het Loy Krathong festival, waarbij heel veel happinez vuurballonnen de lucht in gaan. Jawel ik heb een soort plan ;). En daarbij hoort ook gelijk een portie stress. Want nu heb ik ook gelezen van een mooi meditatie centrum waar je met een paar uurtjes werken gratis mag slapen, of het bezoeken van kleine ongerepte dorpjes tussen Pai en Birma in... en ik moet uiterlijk 29 nov de grens over ivm mijn visum. Ohjee heb ik wel genoeg tijd?? Grappig eigenlijk dat ik nu pas merk hoe relaxed het is om geen plan te hebben, qua tijdsdruk dan hè, nu niet overdrijven.

Eerst maar de bus naar Pai regelen, via Peppe de Italiaan van mijn favoriete ontbijttentje Peppermaint. Dinsdag om 1u wordt ik opgehaald bij mijn guesthouse, dat is wel een Thaise 1u zegt Peppe nog, het kan ook 2u worden ;). Die ben ik inmiddels gewend! On y va.