Dutch vs German @ Bobby's

21 oktober 2015 - Pak Chong, Thailand

Op 19 oktober komen we aan in Pak Chong, vlakbij Khao Yai national park. Mijn 1e dorm (slaapzaal) ervaring is bij dit leuke Duitse guesthouse. Met zijn 4en op een kamer en wat blijkt, 2 Nederlanders en 2 Duitsers. Direct is er een klik met de heerlijke kletskous Dirk (Duits) en de aanstekelijk lachende Maarten (NL). De dorm is keurig schoon en de vrouw des huizes kookt elke avond zalige Thaise maaltijden. Pak Chong is qua temperatuur een stuk aangenamer, rond de 25 graden. Mike de eigenaar wil direct weten wanneer we het national park willen bezoeken. Eigenlijk had ik even een chilldagje bedacht voor morgen, maar het wordt deze week zo druk, dat Mike ons aanraadt morgen de dagtrip te doen.

Met zijn 4en genieten we van een heerlijke maaltijd en praten honderduit over van alles. Dirk, 35 jaar en gelukkig getrouwd is docent en heeft een sabbatical van een jaar (in Duitsland kan je als docent hier voor sparen, heb ik in NL nog nooit van gehoord). Zijn vrouw heeft hem het zetje  gegeven om te gaan, daar heb ik veel bewondering voor. Ik moest even wennen aan hem, met zijn vele verhalen, maar wat een fantastische vent! Altijd zichzelf, doet wat hij leuk vindt, is dol op gezelschap en kan genieten als een kind. Maarten, 33 jaar heeft na een lange tijd dromen van reizen ook de stap gezet! Weg uit de dagelijkse sleur, een heel herkenbaar verhaal. Met een enorme baard als compensatie van zijn kale hoofd (zoals hij zelf zegt), een heerlijke aanstekelijke lach en reizend met zijn gitaar.

De volgende dag gaan we een hele dag trekken in de jungle, de wekker om 6u en gaan met die banaan! Met zijn 4en en een Duits gezin in een open truck. Ben is onze gids voor vandaag, een super vriendelijke Thai met goed gevoel voor humor. Al heel snel hoort Ben een gibbon en daar staan we op het asfalt te turen naar de bomen. Jawel daar hoog in de takken slingert een gibbon. Ze maken een gaaf geluid en Ben weet precies het verschil tussen het geluid van een mannetje of een vrouwtje. Hierna gaan we de jungle in, te voet, met schitterende anti bloedzuiger sokken aan. Een hike van 5km langs immense bomen en vele lianen in alle soorten en maten. Ben doet echt zijn best om ons bijzondere beesten te laten zien. Maar wild life spotten hier betekent eerder wilde insecten dan andere wilde beesten. De hike is schitterend, door dichtbegroeide bossen en eindigend op een grote groene heuvel waar we door super hoog gras lopen. We krijgen een heerlijke lunch, en na een zeer korte powernap begint deel 2 van de tour. We gaan naar enkele watervallen. Dankzij de Erawan falls ben ik een beetje verpest, maar ook deze zien er weer prachtig uit. Het is en blijft idyllisch om hier zo te zijn. Tijdens de rit naar de 2e waterval begint het keihard te regenen. Als we er zijn verontschuldigt Ben zich voor het harde rijden, de waterval sluit namelijk om 5uur ;). Met poncho aan hiken we naar de waterval, de trappen naar beneden zijn zo bizar stijl... en bij een grote brug die we over moeten steken staat een bordje met 'under construction', een hele fijne gedachte, halverwege zit er inderdaad een groot gat in de brug.

En dan is het tijd voor het grote werk, olifanten spotten! 2 dagen geleden waren er nog enkele gezien, dus wij zitten allemaal duimend in de auto. En jawel, daar zijn 3 olifanten, een stevig mannetje, een kleintje en een vrouwtje. Het vrouwtje staat midden op de weg met haar slurf op het asfalt en haar oren stil naar achter. Ben vertelt dat dit een gevaarlijke houding is, ze is alert en waakzaam. De bull komt op een gegeven moment onze kant uit en langzaam rijden we achteruit. Dit is zo machtig gaaf en we zijn zo dichtbij. Er is een parkranger en de bull loopt op zijn auto af. Stiekem hoop je dat er iets spectaculairs gaat gebeuren, maar gelukkig voor hem loopt de bull weer terug naar zijn gezin, hij rent zelfs een stukje. Langzaam rijden we langs de olifanten, het kleintje laat nog een wat onwennig geluid horen en dan valt moeders bij met een duidelijk trompetgeluid. Wat een geweldige afsluiter van deze tocht.

Thuis lekker douchen en na wederom een heerlijk maaltijd komt de gitaar tevoorschijn. In onze engels/duitse/nederlandse gesprekken gebeurt het regelmatig dat er een woord valt en (meestal Dirk ;)) een lied inzet. Hilarisch en de rest valt gezellig bij. We jammen en zingen er op los, misschien kunnen we wel geld verdienen op straat, grootse plannen worden gemaakt! Tot diep in de nacht maken we muziek, bij de 'wild rover' van de Dubliners vallen zelfs enkele andere gasten bij. Echt genieten! De avond eindigt in heerlijke diepgaande gesprekken, zoals dat alleen midden in de nacht kan. Rond 2.30 val ik om van de slaap, bedtijd!

In uitslapen ben ik geen ster, en de bedden hier zijn zo afschuwelijk (hard en met diepe kuilen), dus om 7u ben ik al weer klaarwakker. Vandaag maar even chillen. Samen met Dirk en Maarten ga ik naar een zwemplek vlakbij het national park. Heerlijk water en fijn om even niks te hoeven. Boekje, muziekje, een klein onweersbuitje, en helaas niet enorm warm weer. Hierna besluiten Maarten en ik een Thaise massage te doen. Dit wordt mijn 1e keer, Maarten is ervaringsdeskundige met zijn 7e keer. Een beetje onwennig lig ik op het matras, geen idee wat me te wachten staat, behalve dat ze straks aan mijn tenen gaan trekken... Ohoh...

Maarten krijgt een lief meisje als masseuse, en ik een streng kijkende stevige dame. Direct voel ik al dat dit niet heel ontspannend gaat worden. Met de tv als achtergrond muziek en hier en daar een telefoontje of iemand die binnenkomt, is dit een totaal andere ervaring dan in Nederland. De ademhalingsoefeningen van bevallingen komen hier goed van pas. Mijn hemel wat zijn mijn spieren stijf. Er ontsnappen allemaal geluiden uit mijn mond die ik niet kan controleren. De dame voelt gelukkig aan dat ik het zwaar heb en ze smeert werkelijk 2 tubes tijgerbalsem op me leeg. Dat tenen trekken is serieus een eitje vergeleken met de diepe spiermassages, maar ik voel dat het werkt. Ik schrik me rot als ze plotseling mijn pols knakt. Maarten ligt doodstil en rustig op het matras naast me, ik spiek af en toe hoe hij er bij ligt, maar ik krijg de indruk dat hij het heerlijk vindt. Op het einde krijg ik nog een kraak explosie voor mijn rug, het lijkt een beetje op het einde van een vuurwerkshow. Naderhand zit ik totaal beduusd en onder de tijgerbalsem op mijn matras. Oké oké? vraagt de masseuse... euhm... Ja hoor. Al mijn energie is weg, en toch voel ik dat het heel goed was voor mijn lijf. Nu wil ik alleen maar eten en slapen...

We besluiten om met zijn 4en de komende dagen te reizen. Terwijl ik al lig te slapen, maakt de rest plannen, ik vind het allemaal best, hoor morgen wel waar we heen gaan!

Enkele uitspraken van de fatastic 4 (aldus Dirk):

Maarten: 'Het klopt als een zwerende vinger'
Dirk: '1 frikandel speciaal, en een patatje oorlog en snel een beetje'
Janine: 'wij hebben vandaag gelopen in de jungle'
Marieke: 'Do you have some small money?'
Maarten: 'and in the morning, I make you some waffles' (shrek)

Foto’s

4 Reacties

  1. Annemarie:
    23 oktober 2015
    Oh wat herkenbaar allemaal :-) het klinkt echt super. Ik ben zo blij voor je en zet mij flink tot eigen dromen en ideen aan. Knuffel van mij
  2. Atie:
    23 oktober 2015
    Marieke, humor is je redding!!! heerlijk om te lezen, :) ):
  3. Karianne:
    24 oktober 2015
    Hey meis wat een geweldige dingen maak je allemaal mee! Heel leuk om te lezen. Super al die kleurrijke figuren die je ontmoet. Iedereen heeft een verhaal, mooi is dat! Hier gaan we rustig verder. Aya slaapt sinds een week 'door' (5/6 uur). Alleen vannacht even niet: gisteren haar eerste prik gehad. Koorts en slapeloze nacht als gevolg. Zo zielig! Verder is ze ons zonnetje in de kouder en donkerder wordende dagen. Je wordt nog altijd gemist! Dikke kus
  4. Monica:
    24 oktober 2015
    Ha meissie, wat heerlijk dat ik toch niet al te lang hoefde te wachten op een volgend verhaal :), en wat voor eentje! Ik zie het voor me, zo beeldend als je schrijft. Wat een ervaring, die olifanten op de weg. Veel plezier met 'the fantastic 4'!!
    Kus!