If your happy and you know it...

De afgelopen dagen ben ik ontzettend druk geweest in mijn hoofd met bedenken wat mijn volgende bestemming gaat zijn. Als ik reizen zou moeten omschrijven, is dit de activiteit waar je nog wel het meeste mee bezig bent. Inmiddels ligt kerstavond achter me, en hoewel dit voor mij thuis in NL eerder de opstap naar kerst is, blijkt het hier vooral om kerstavond te draaien. Nou realiseer ik me donders goed dat het een luxe probleem is, maar het vervelende aan geen plan hebben, is dat er soms te veel opties zijn. Daarbij ontmoet je zoveel mensen met allerlei plannen waar je graag aan mee wilt doen, maar zoals altijd vallen al deze plannen samen op 1 dag en moet je dus kiezen... En daar zit nou net het probleem, want soms wil je niet kiezen. Ik heb een super leuke klik met Patrick en zou graag wat meer dagen met hem doorbrengen... Hij echter wil graag deep soiling climbing (dat doodenge klimmen op de rotsen) gaan doen vanaf 1e kerstdag en dat doe ik nooit meer! En in Maxime heb ik een super tof maatje gevonden, waarbij ik me op mijn gemak voel en dubbel kan liggen van het lachen. Zij vertrekt 1e kerstdag naar Khao Sok national park... Daar zit ik op een belachelijk mooi strand me druk te maken over wat ik precies wil de komende dagen. En terwijl ik dobber in een kraakheldere zee en mijn hersenen overuren maken met het wikken en wegen van de 'beste' optie, en ‘of ik me niet opdring’ als mijn plan bestaat uit het nadoen van iemand anders plan, wordt ik wederom gek van mezelf! Mens maak je niet druk, kijk om je heen en leef!

Dus besluit ik maar eens te vragen of Maxime het leuk vindt als ik haar vergezel naar Khao Sok. Want eigenlijk realiseer ik me dat mijn plan optrekken met leuke mensen is. En zo zitten we op kerstochtend aan een gehaast ontbijt met getoast brood en jam om met een minibus naar Khao Sok te gaan. Zo'n 4 uur vanaf Krabi naar het noorden. Even een zijweg, maar het busjes systeem blijft me verbazen. Na een pick-up vanaf ons hostel, worden we bij een afgelegen bushalte gedropt. Daar zitten meer mensen met een stickertje met hun bestemming op hun T-shirt geplakt. Niemand weet wanneer zijn busje gaat, en het grappige is dat het niemand ook iets kan schelen. Als ik iets geleerd heb hier, is het wel wachten. Want het komt altijd goed! (Qua transport dan hè, de rest twijfel ik soms nog over ;))

De aankomst in Khao Sok verloopt anders dan gedacht. Bij een hotel die wij niet hebben geboekt, moet iedereen uit het busje. Iedereen kijkt wat hulpeloos om zich heen en als ik vraag wie ons naar ons guesthouse brengt, zoals afgesproken, zegt een Thaise dame dat we moeten lopen. Ehm sorry maar we hebben ervoor betaald, en hierop wordt deze dame toch boos! Don't tell me about pay, everybody pay, you walk! Een historisch fenomeen, ik heb de 1e Thaise bitch ontmoet. Volgens de kaart is het 2 km lopen, maar daar hebben we nu zeker geen zin meer in. Uit principe weigeren we het busje uit te gaan, maar dan toch ineens zitten we op de grond met onze tassen om ons heen. En binnen enkele minuten zijn alle andere reizigers in auto's, brommers etc geduwd om naar hun locatie te worden gebracht. En wij dus niet! We zijn beide over de kook, en het is al zo warm, en gooien als kleine kinderen onze kont tegen de krib. Als ik naar de wc ga trek ik lekker mijn schoenen niet uit (terwijl dat wel hoort) en ik steel de wc rol. Zo lekker puh! Na 10 minuten zie ik een auto en deze vriendelijke Thai brengt ons naar Palmview resort, en daar wacht de liefste Thai Kong op ons!

Kong laat ons direct thuis voelen. We krijgen een upgrade, want de geboekte kamer is niet vrij en in een prachtige tuin hebben we een briljant mooie bungalow. De natuur hier is prachtig, we verblijven net buiten het national park en gelukkig zijn er niet zoveel toeristen. Nu alleen nog een tour boeken voor morgen en de WhatsApp lijst bijwerken. En als we s avonds aan een lekkere curry zitten, bedenk ik me ineens dat het 1e kerstdag is. Toch nog even met paps en mams bellen.

26 dec worden we om 8.30 opgepikt door Big, onze guide voor de komende 2 dagen. Een uurtje rijden naar de pier en dan op een longtail boot het immense meer op. In één woord WHAUW! Maxime wist al een beetje waar we naar toe gingen, maar ik had werkelijk geen idee. Dit is een van de mooiste stukjes natuur die ik gezien heb. We stuiteren, worden zeiknat, genieten en schieten teveel foto's! En dan zien we onze slaapplek, een klein dorpje met bungalow hutjes drijvend op het meer! Weer een paradijs! Zodra we van boord gaan, zie ik dat het dorp serieus op grote boomstammen gebouwd is. Met allerlei ander drijfhout zijn wiebelige loopplanken gemaakt die continue worden gerepareerd. Goed opletten dus waar je loopt.

Na een heerlijke duik en een uitgebreide lunch gaan we hiken door het park naar een bijzondere grot. De hike is heerlijk, niet te warm en in tegenstelling tot eerdere hikes met minder hoogte verschillen. Maar het toppunt is de grot die we gaan bezoeken. Gewapend met hoofdlampen en alle spullen in een dryback, kruipen we via een kleine opening de grot in. Het is direct pikdonker, en binnen no time staan we met onze voeten in het water. Big had ons al verteld dat we nat gingen worden, maar toen wist ik nog niet dat ik tot mijn kin in het water moest waden om de overkant te bereiken. De lichtstralen van de zaklampen zetten de grot in een mysterieuze gloed. Het is prachtig! En terwijl maxime cameravrouw speelt met de GoPro en ik lichtvrouw met de WakaWaka, proberen we vast te leggen wat we beleven in de grot. Halverwege blijkt een soort miniwaterval waar we uiteraard doorheen omhoog moet klauteren. En dan ineens staan we in een soort kathedraal waar het super muf ruikt, vleermuizen!

Tegen 18u zijn we terug bij ons drijvende dorp, en krijgen we een kerst waardige maaltijd, met gegrilde verse vis van de bbq en zalige Thaise gerechten. En dan kondigt Big aan dat we op night safari gaan. Op elkaar gepakt in een boot, waarbij 3 Thaise mannen met zaklampen de omgeving afstruinen opzoek naar wilde beesten. Het is eerder een lasershow dan een gerichte zoektocht en na 20min varen en turen naar de bomen wordt de boot stilgelegd. Je voelt de verwachting van iedereen, mogelijk gaan we zo een aap zien ofzo. En dan klimt Big naar voren, excuseert zich voor het feit dat we geen wilde beesten hebben gezien. Hij heeft het echt geprobeerd, en vertelt vervolgens dat hij niet anders kon dan ons meenemen, want de nightsafari staat op het programma... maar hij wist allang dat we geen beesten zouden zien... Ik gier het uit van het lachen. We zijn als een stel domme toeristen in een boot gestopt die serieus dachten wilde beesten te gaan zien... Het feest is compleet als Big ineens vraagt om in onze handen te klappen als hij het vraagt. En uit volle borst zingt hij: "If your happy and you know it, clap your hands..." Briljant!

Op de terugweg zien we toch nog een Luwak (de kat die koffiebonen poept waar men hele dure koffie maakt) ergens hoog in de bomen ritselen.

Als goedmakertje belooft Big ons de volgende ochtend op een extra lange vroege safari te nemen, als in 7u op de boot. Hierna nog een pittige hike naar een grot vol slangen, vleermuizen en mega grote spinnen en dan zitten deze dagen er weer op. Inmiddels hebben we Tobie (Alaska) ontmoet en logeren we gedrieën in Khao Sok. Tobie is een energie werker en ik heb de meest bijzondere gesprekken met hem. En weer iets nieuws geleerd, de vertaling van mijn sterrenbeeld is niet 'fish', maar 'pisces'. Nooit geweten!

Ik heb eventjes een day off nodig, ik kan maar niet bedenken waar ik met oud en nieuw wil zijn. Dus zwaai ik Maxime en Tobie uit en geniet van een dagje alleen zijn. En in deze momenten van even bij jezelf te raden gaan voel ik heel langzaam dat Ko Lanta mijn volgende bestemming is. Een eiland die te boek staat als erg rustig (qua party), maar wel met toeristen. Mijn ideale mix! En ik heb nog 3 dgn om nieuwe vrienden te maken waarmee ik 2016 inga. Tijd zat ;)!