Van monkey town naar lieflijk chiang mai

27 oktober 2015 - Chiang Mai, Thailand

Het is inmiddels zaterdag 24 oktober, onze boys gaan naar Ayutthaya en wij meiden gaan naar Lopburi. Na een korte nacht en even skypen met Lotte in Australië (+3,5 uur) nemen we een tuktuk naar het busstation. Dit wordt weer een avontuur, want welke bus vertrekt hoe laat naar Lopburi?? Gelukkig zijn Aziaten zeer behulpzaam en worden we werkelijk alle kanten op getrokken. Uiteindelijk kiezen we voor de goedkope minivan (we blijven budget reizigers). Hij vertrekt om 14.00, over 15 min, helemaal top! Als de bus open gaat blijkt hij al propvol te zitten. Ze blinderen hier alle ramen van de auto's, waarschijnlijk voor de zon, maar het is altijd een verrassing wie erin zit. Afijn er wordt wat geschoven en wij worden zowat op onze bagage geparkeerd, dat wordt wat de komende 3uur.

Nu heb ik al in wat vervoersmiddelen gezeten, maar deze minivan was weer een nieuwe happening. Het doel van de chauffeur is duidelijk om zo snel mogelijk in Lopburi te zijn. Dus haal je auto's gewoon links over de vluchtstrook in, of wanneer er file is ga je even spookrijden om de file in te halen. Je duwt gewoon een andere auto aan de kant als de situatie te riskant wordt... pfff niet geheel ontspannen. Hij moet erg om mijn gezichtsuitdrukkingen lachen die hij via de spiegel geamuseerd in de gaten houdt. Onderweg hoppen er wat mensen op en af, hilarisch is het als Janine om een plaspauze vraagt. Als enige Engelstalig sprekenden aan boord moeten we dit met handen en voeten uitleggen, als de boodschap overkomt moet de chauffeur hard lachen. Waarom precies blijft ons een raadsel.

Iets later dan gepland komen we om 18u aan bij een bus terminal in Lopburi. Iedereen vliegt de bus uit en wij hebben geen idee waar we precies zijn. Vannacht slapen we in verschillende hotels, omdat de mijne achterlijk duur blijkt te zijn (zat nog in die geboekte tour). Eén meisje spreekt een beetje engels en we vragen haar waar de hotels liggen, geen succes. Is er een taxi? No don't have. Is er een tuktuk? No don't have.. fijn dit! Dan wijst ze naar wat motoren, de lokale taxi dienst. En dan zitten we ineens allebei achterop een motor, geen tijd om nog iets af te spreken, of laat staan nog even samen te eten. Ik word een heel eind van het centrum vandaan gebracht en zodra ik voor mijn hotel sta, komt Janine ineens op de motor aan. Duidelijk gevalletje miscommunicatie ;).

Mijn hotel Lopburi Inn, is een soort vergane Holiday Inn. Geen kraak of smaak aan, maar als ik naar mijn kamer ga blijk ik een balzaal van een kamer te hebben met een groot en zacht bed. Oké het is veel te duur, 1000 bath (25 euro), maar ach. Die woorden neem ik vrijwel direct terug als ik aan de receptie vraag waar ik in de buurt wat kan eten. No don't have... ehm sorry, er zal toch wel iets zijn. De jongeman wijst me de diepvries met daarin magnetronmaaltijden, ze hebben zelfs een menukaart hiervoor gemaakt. Serieus??!! Ik geloof er geen barst van en ga eigenwijs de straat op. En na even rondlopen kom ik er inderdaad achter dat er naast een groot sportveld en een doodenge weg hier helemaal niks is! Doet u mij dan maar de diepvries pasta carbonara... wat een armoe. s'Avonds nog even skypen met Ciska (-6 uur). Op 1 dag heb ik zowel met iemand in Australië als thuis gesproken, best bizar als je er over nadenkt.

De volgende ochtend pas om 12u met Janine afgesproken, weer op de motor (toch wel zwaar met zo'n grote tas op je rug en nergens iets om je aan vast te houden). Als ik in het centrum kom, blijkt het een heel knus dorpje te zijn. Oh ja ik zal even toelichten waarom Lopburi zo beroemd is. Dat zijn de apen. Werkelijk overal zijn apen, op de auto's, in de bomen, op de elektriciteitsdraden (en dat zijn er veel hier), bij alle eetkraampjes, echt overal. Wat hebben wij moeilijk gedaan in Pak Chong om apen te zien, hier struikel je erover. Janine en ik hebben alle twee behoefte aan zo weinig mogelijk doen. Dus parkeren we onze kont bij een leuk guesthouse en genieten van een baguette met ham!! Hier houden we het wel eventjes uit.

Tegen 4u gaan we toch maar even een rondje Lopburi doen, je moet toch wel iets gezien hebben. We gaan naar de beroemde tempel bewoond door apen, geen idee meer hoe die heet. We betalen de gebruikelijke 50 bath toegang en staan dan midden tussen de apen. Een vriendelijke man wijst ons een mooie plek om een foto te maken. Hier rollen enkele apen gezellig over elkaar heen, maar zodra ik een foto wil maken, wordt ik ineens besprongen. Aaaaaaa een aap op mijn tas en 1 hangt aan mijn benen en de volgende staat klaar om te springen. De vriendelijke man blijft zeggen, don't bite, don't bite. Kan me geen mallemoer schelen, haal ze van me af!!! Of maak verdomme een foto!!! Janine staat er een beetje beduusd bij en weet ook niet goed wat te doen. Met een katapult worden de apen weggejaagd en dan blijkt dat ik een pakje koekjes in het zijvak van mijn tas had zitten, dat is ook dom. Binnen 5 min staan we weer buiten het hek. De man probeert ons nog naar binnen te krijgen, genoeg apen voor mij.

We snellen terug naar het aapvrije restaurant en schrijven nog wat in elkaars boekje. Om 20.45 hebben we de nachttrein naar Chiang Mai. Keurig op tijd zijn we op het station, de trein is uiteraard te laat. Op het station worden we aangesproken door 2 toeristen agenten. Ik had geen hoge pet op van de politie, maar deze waren super vriendelijk. Nu snap ik dat er 2 soorten agenten zijn. Die voor de locals en voor toeristen. Toch goed om te weten. Ze leren ons nog wat handige Thaise woorden: Hong nam = toilet, en Ko tot ka = het spijt me.

Om 21.15 is de trein er, we slapen in een grote wagon met allemaal stapelbedden. De airco staat op vriesstand, maar de matrassen zijn de beste tot nu toe in Azië! Slapen in iets dat rijdt is voor mij geen enkel probleem, dus slaap ik heerlijk. De kou van de airco is wel erg jammer. Slechts 2x wakker van een soort noodstop en om 6u worden we luidruchtig gewekt. De bedden moeten NU omgebouwd worden tot zitjes. Ik vind het allemaal best, maar ochtendzonnetje Janine is not amused ;).

En dan zijn we ineens in Chiang Mai. Ik word opgepikt en na een haastig afscheid van Janine (hier scheiden onze wegen) wordt ik naar mijn hostel gebracht. Chiang Mai is het toppunt van schattigheid, kleine smalle straatjes met allemaal leuke restaurantjes. Ik voel direct de ontspannen sfeer, hier ga ik me wel thuis voelen. Mijn kamer hier stinkt naar bejaardenhuis, maar verder is het prima. Ondanks de redelijke nacht voel ik dat elke vezel in mijn lijf doodmoe is. Ik trakteer mezelf op een olie massage (met enkel een paar Thaise kraak momenten) en slaap de rest van de middag. s'Avonds geniet ik heerlijk van een Thaise pasta en schrijf mijn blog. Na het eten zie ik een salamander naar mijn bord kruipen om wat eten te bietsen, loopt er een kakkerlak onder mijn tafel en blijk ik 2 ratten als buren te hebben... ieuw! Toch maar even een ander tafeltje zoeken.

Nu ik weer alleen ben kan ik ook weer gaan bedenken wat ik precies wil gaan doen. Na 4 weken heel ondernemend te zijn geweest, is het tijd voor iets anders. Doet u mij maar een hutje op de hei, nou ja zoiets, met yoga ofzo. Vandaag (dinsdag) heb ik een yoga les gevolgd. Heerlijk en super inspannend in de hitte. Chiang Mai verkennen komt nog wel, nu eerst even bijkomen, morgen ga ik voor 3 dagen de jungle in. Iets met hiken, bergfamilies ontmoeten, olifanten wassen en wild water raften. Weer een nieuw avontuur tegemoet.

Big Kiss

Foto’s

6 Reacties

  1. Elly:
    27 oktober 2015
    Hoi Marieke, wat leuk om zo met je mee te reizen......en wat heb je al veel gedaan! Wat fijn dat je zulke gezellige mensen tegen bent gekomen en met hen bent opgetrokken! Maar nu even weer op jezelf, ook dat gaat je vast lukken. Veel plezier met je verdere avontuur, ik blijf je volgen! Super leuk!
    Groetjes en van Elly
  2. Ciska:
    27 oktober 2015
    ham? geen aapjesvlees???
  3. Karianne:
    29 oktober 2015
    Spannend; deel twee van de reis gaat van start zo lijkt het! Geniet ervan & succes met alle beestjes ;) x
  4. Eva:
    29 oktober 2015
    He Marieke, super leuk om al je verhalen te lezen en wat schrijf je toch goed en grappig. Ben blij dat je het zo naar je zin hebt! Ik vertrek a.s. dinsdag naar Australië en ben erg benieuwd wat me te wachten staat. Heel veel plezier nog en lees je verhalen weer. Dikke kus Eef
  5. Lotte:
    30 oktober 2015
    Klinkt goed! Hoop dat de jungletocht leuk is, en daarna weer lekker uitrusten:) Veel plezier! x
  6. Atie:
    30 oktober 2015
    Wat blijft het boeiend en zeker niet saai deze reis, bedankt voor je verhalen, Goeie reis! Knuf, Atie