Singapore: een verfrissende hete stad

Liggend in een onrustige slaap, hoor ik van ver weg een vaag bekend geluid van een telefoon, of is het mijn wekker? Kwart voor 2 in het holst van de nacht hoor ik Wayan's stem in mijn oor.Hij staat al voor de deur... Vandaag, 6 mei, verlaat ik Bali en Wayan en Eddie wilde mij met plezier naar het vliegveld brengen op dit onmogelijke tijdstip. Ooit waren dit mijn werkuren... pff. Nog even een bakkie zetten, laatste spullen pakken en bij Rafa in bed kruipen voor een laatste knuffel. De verleiding is groot om mijn ogen even te sluiten, maar ik heb mezelf beloofd niet weer een vliegveld drama over mezelf af te roepen.

Ditmaal ben ik ruim op tijd op het vliegveld (ik kan zelfs een nachtelijk ontbijtje doen) en vlieg om 6u naar Singapore. Na 2 maanden op een eiland is het, ondanks de hitte, zeer verfrissend om weer in een grote stad aan te komen. Singapore is dusdanig georganiseerd en schoon dat men zelfs op zebrapaden de voetganger herinnert om goed rechts en links te kijken door in koeienletters 'LOOK' op het asfalt te verven, briljant! De weg naar het Green Kiwi hostel is eenvoudig en gelukkig is mijn bed al beschikbaar. 11u is een prima tijd voor een siësta besluit ik.

Die namiddag wandel ik, bepakt met mijn metrokaart,  Singapore in op weg naar Marina bay. Nog voordat ik er ben zie ik een enorm gebouw, of eigenlijk 3 torens, met daarboven op een mega platformboot a la hotel/restaurant. I'm impressed. De luxe wordt weerkaatst in de menu prijzen, mijn hemel 20 Singapore dollar is dus gewoon bijna zoveel als 20 euro. Oké iets minder, maar doe mij toch maar de 100.000 roepia die slechts 7 euro vertegenwoordigt. Ik ben officieel ver-aziaat en zal middels shock therapie straks weer aan het dure westerse leven moeten wennen. A fin, ik ben hier slechts 2 dagen, dus wat kan mij het schelen.

Zoals elke grote stad blijft ook Singapore niet achter met het imponeren van zijn bezoekers. Naast de schitterende skyline is er ook veel tijd en geld gestoken in Gardens by the Bay. Een tuin met artificiële reuze bomen behangen met schitterende bloemen. Elke avond vindt er hier een speciale lichtshow plaats en uiteraard ga je deze als toerist bekijken. De wandeling er naar toe is al adembenemend mooi en zodra ik in het centrum van de tuin aankom, voel ik me als Alice in Wonderland. Met open mond staar ik naar de grootsheid van dit alles en dan ineens start de show. Op vol volume klinkt 'Waltz of the flowers' van Tchaikovsky, komen de bomen tot leven dankzij de vele led lichtjes en kan ik het niet helpen om tussen alle mensen door te walsen, alleen ik, in de magie van het moment!

Op elke nieuwe plek komt de vraag : wat kan je hier allemaal “bezienswaardigen”? Inmiddels wandel ik naar de zoveelste China Town en Little India en realiseer ik me dat elke grote stad deze 2 wijken als toeristen activiteit aanbeveelt, ondanks dat ze echt overal precies hetzelfde zijn, dus waarom nog de moeite doen als het geen etenstijd is... TripAdvisor had me echter nog een andere tip gegeven en dat is een gerenoveerde Baba house uit 1895 dat wordt bewoond door een Peranakan familie. Jawel ik ga een beetje historie opzoeken in zo'n moderne stad. Er is een tour om 11u, al bleek ik die eigenlijk 2 maanden geleden al geboekt te moeten hebben, maar dankzij een afmelding mag ik toch aansluiten.

De Peranakan blijkt een bijzondere gemeenschap te zijn waarbij een Chinese man moest trouwen met een Maleise vrouw. Hun huizen weerspiegelen deze mix van culturen en hun liefde voor Europese interieurs. Dit huis is dankzij de universiteit van Singapore in zijn oude glorie herstelt en werkelijk adembenemend mooi. Met interessante weetjes over de spiekgaten in de vloer voor de vrouwen, een gedeelte van de woonkamer zonder plafond waardoor de koele wind en regen als een soort climate control werken en de tactiek om de geesten van de voorvaderen te vragen of ze klaar zijn met het eten van hun offermaaltijd (gooi 2 stenen met een platte en bolle kant net zo vaak totdat ze ongelijk op de tafel liggen. De geesten hebben nu hun buik vol, zodat de rest van de familie kan eten).

Die avond heb ik mijn allereerste tinder-date, een kleinigheidje dat ik van Rafa heb overgenomen. Ik was zo verslaafd aan zijn tinder dat ik ook aan een profiel moest geloven. En niet wonderlijk dat ik vanavond met ene Rafael afspreek. De date was matig, maar de locatie was fenomenaal! In een bijna rooftop bar heb ik het meest fantastische uitzicht over Singapore. Voor een late night snack moet je hier naar een speciale food court, waarbij de gehele straat is afgezet voor saté bbq. Dit is nog eens een buurtfeest!

Morgen stap ik in een bus naar Malacca. Nú nog eventjes genieten van heerlijk Maleis/Indiaas eten voor de detox begint.